Blog

75 jaar geleden lanceerde het Duitse leger een felle tegenaanval in de Ardennen, een laatste wanhopige poging om het tij te keren.

Het doel van deze verrassingsaanval was om de geallieerde strijdkrachten terug te drijven en de haven van Antwerpen, die zij sinds korte tijd in hun bezit hadden te veroveren. De geallieerden zouden zo hun belangrijkste haven verliezen en bovendien zouden hun legers in tweeën gesplitst worden.

Het plan hield een enorm risico in omdat de Duitsers hun laatste middelen in de weegschaal wierpen, terwijl de geallieerden over vrijwel onbeperkte reserves beschikten, zelfs als het offensief een succes zou worden. In de aankomende weken zullen wij een aantal live streams uitzenden waarbij we iconische locaties bezoeken rondom de Slag om de Ardennen. Hieronder een overzicht van de geplande Engelstalige live streams. Veel kijkplezier!

Last Stand at Clervaux Castle – Battle of the Bulge

Tijdens deze live stream op 16 december 2021 bezoeken we het kasteel van Clervaux met gids en historicus Roland Gaul en horen we over de hevige strijd die plaatsvond aan het begin van de Slag om de Ardennen in december 1944.

YouTube

Bastogne Barracks Museum – Guided tour

Tijdens deze live stream op 20 december 2021 bezoeken we de WW2 Vehicle Exhibition Hall in het Bastogne Barracks Museum. Dit museum is geopend in 2010 en is gevestigd in de kazerne waar tijdens de Slag om de Ardennen in 1944 het hoofdkwartier van de 101st Airborne Division was gehuisvest. Gerestaureerde delen van de kazerne tonen een verzameling materialen die tijdens de gevechten zijn gebruikt en in het museum staat een indrukwekkende verzameling van militaire voertuigen en tanks. Het museum wordt onderhouden door het War Heritage Institute (WHI).

YouTube

101st Airborne Museum Bastogne – Guided tour

Tijdens deze live stream op 22 december 2021 bezoeken we het indrukwekkende 101st Airborne Museum in Bastogne. Het 101st Airborne Museum in Bastogne is gehuisvest in het prestigieuze gebouw van de voormalige officiersmess van het Belgische leger. Het museum schetst het verloop van de Slag om de Ardennen, uitgevochten tussen december 1944 en januari 1945. Het verhaal wordt verteld door middel van indrukwekkende diorama’s en realistische etalagepoppen. Bekijk deze livestream voor een sneak preview!

YouTube

Westwall bunkers Wallendorf | Battle of the Bulge

Tijdens de Slag om de Ardennen op 16 december 1944 staken Duitse gevechtseenheden van de 352e “Volksgrenadier” en 5e Parachutisten Divisie de rivier de Our over om de Amerikaanse verdedigingslinie aan te vallen. Er volgden felle (vaak close combat) gevechten met zware verliezen aan beide zijden. Tijdens deze livestream op 27 december 2021 bezoeken we met gids en historicus Roland Gaul de bunkers van de Westwall en vertellen we over de gebeurtenissen die hier in 1944 en 1945 plaatsvonden.

YouTube

Sauer River crossing – Diekirch | Battle of the Bulge

Tijdens deze livestream op 2 januari 2022 zal gids Roland Gaul meer vertellen over de tegenaanval van Generaal Patton zijn 3e leger op de zuidelijke flank van de Ardennen en de oversteek van de Sauer rivier tijdens verschrikkelijke weercondities.

YouTube

Sauer River crossing – Moestroff | Battle of the Bulge

Op 18 januari 2020 kreeg een brug in Moestroff de naam “Vincent Festa”, dit ter ere en herinnering aan een jonge Amerikaanse soldaat van het 8th Infantry Regiment (4th Infantry Division) die kort na de oversteek van de rivier de Sauer sneuvelde. Tijdens deze livestream op 6 januari 2022 zal gids Roland Gaul meer vertellen over de oversteek van de Sauer rivier waarbij soldaat Vincent Festa sneuvelde.

YouTube

Na de slag om de Schelde zou het Canadese 1e Leger op 9 november 1944 een groot deel van de frontsector van het Britse 2e Leger overnemen. Voor de Canadezen betekende dit, dat hun frontlijn werd verlengd tot ruim tweehonderd kilometer. Aan dit statische front moesten de Canadese militairen felle Duitse tegenaanvallen, artilleriebeschietingen, gevaarlijke patrouilles, regen, wind en bittere kou weerstaan.

De herfst- en wintermaanden aan het front in Nederland werden behalve door statische oorlogsvoering gekenmerkt door uitzonderlijk slecht weer. Eerst regende het wekenlang in oktober en november, daarna viel begin december 1944 de winter in, die in geen jaren zo’n grimmig karakter had vertoond. De gehele maand december zagen de militairen reikhalzend uit naar het jaarlijkse Kerstdiner, dat zoals de traditie op Kerstavond of 1e Kerstdag werd geserveerd, waarbij de officieren hun ondergeschikten bedienden.

Door het grote Duitse offensief in de Ardennen kwam het herhaaldelijk voor, dat het diner moest worden uitgesteld, omdat eenheden in staat van paraatheid werden gebracht of onmiddellijk naar het front moesten vertrekken. Vanuit de koude schuttersputten werden brieven naar huis geschreven, waarbij uiteraard de Kerstkaarten niet mochten ontbreken. In de archieven vonden wij een aantal zelfgemaakte Kerstkaarten. Deze kaarten zijn gemaakt door Canadese militairen van het South Saskatchewan Regiment die langs de Maas bij Molenhoek waren gepositioneerd.

Na de verovering van de Duitse stellingen in het kasteel van Geijsteren en Broekhuizen bleef er begin december 1944 op de westelijke oever van de Maas nog maar één Duits bruggenhoofd over; ‘Festung Blerick’ bij Venlo.

De Duitsers waren al maanden bezig met de verdediging van Blerick, deze verdedigingslinie liep in een halve maanvorm om de stad heen met de Maas in de rug; het had een lengte van vierenhalve kilometer en een diepte van tweeënhalve kilometer. Het was omgeven door een diepe tankgracht, aan de buitenzijde beveiligd door dubbele prikkeldraadomheiningen, een aantal mijnenvelden en een loopgravenstelsel met versterkte mitrailleurstellingen. Op 25 november 1944 werden de Maasbruggen door de Duitsers opgeblazen, waardoor de ontsnappingsroute voor het garnizoen van 300 Duitse soldaten in Blerick werd afgesneden.

De 44th Brigade van de Britse 15th Scottish Infantry Division kreeg de opdracht om het dorp Blerick in te nemen. Brigade-commandant Cumming-Bruce bedacht een ingenieus operatie plan met de naam Guildford. Hij besloot de Duitsers te laten geloven dat de aanval vanuit het noordwesten zou worden ingezet, terwijl hij in werkelijkheid vanuit het westen zou aanvallen.

In de nacht van 1 op 2 december 1944 speelde hij grammofoonplaten af met geluiden van tanks en voertuigen, zodat de Duitsers dachten dat op bepaalde plaatsen geallieerde eenheden samenkwamen. Deze gebieden werden prompt beschoten door de Duitse artillerie, waardoor de Schotten de Duitse artillerie konden lokaliseren en beschieten. Deze list werd meerdere keren herhaald. Met patrouilles ten noorden van Blerick wekten de Schotten ook de indruk dat de aanval uit die richting zou komen en niet uit het westen zoals gepland.

Met een artilleriebeschieting van 384 kanonnen op 3 december begon operatie Guildford. De Royal Scots vielen zoals gepland vanuit het westen aan en overrompelden de Duitse verdedigers. Binnen een dag werd Blerick bevrijd en werden 250 Duitse soldaten gevangengenomen. De slag om Blerick zou bekend staan ​​als de ‘perfect battle’. Op de onderstaande toen en nu foto’s is te zien hoe Britse militairen op jacht zijn naar Duitse sluipschutters in de straten van Blerick.

Op 18 november 1944 lanceerden de geallieerden een offensief om de Duitse stad Geilenkirchen in te nemen. Omdat de stad aan de Duitse grens van de Britse en Amerikaanse legers lag, werd Geilenkirchen veroverd in een gecombineerde Anglo-Amerikaanse operatie genaamd Clipper. Het was de eerste slag op Duitse bodem voor het Britse leger. Van deze slag hebben wij een unieke toen en nu foto reportage gemaakt.

De Duitse stad Geilenkirchen ligt aan de rivier de Wurm, zo’n 20 kilometer ten noorden van Aken. Zowel de Britse 43rd (Wessex) Division als de US 84th Infantry Division namen deel aan deze operatie, beide formaties kregen steun van gepantserde eenheden. Deze toen en nu foto laat zien hoe Britse soldaten van de Wessex Division vertrekken naar de startlijn van het offensief, langs de steenfabriek van Paul Teeuwen & Zonen in Gillrath. Het eerste huis is gesloopt, het huis op de achtergrond is nog zichtbaar.

Op de onderstaande foto zijn tanks te zien van de 4th/7th Dragoons Guards die het dorp Gillrath vanuit het westen binnenkomen om de aanval van de 214th Brigade van de Britse 43rd (Wessex) Infantry Division te ondersteunen. De Sherman ‘Crab Mine’ Flail Tank die links geparkeerd staat behoort tot het C-Squadron van de Lothians en Border Yeomanry, toegewezen om de 43rd Division te ondersteunen. Deze tanks kwamen tijdens de aanval vast te zitten in de modder en konden de mijnen niet meer ruimen. Als gevolg hiervan moest de engineers de mijnenvelden met de hand opruimen.

Op de onderstaande toen en nu foto is te zien hoe de eerste Duitse gevangenen uit de Duitse dorpen Niederheide en Rischden via de noordelijke uitvalsweg in Gillrath worden weggevoerd. In de tegenovergestelde richting staan ​​de voertuigen van de 7th Somerset Light Infantry en het 1st Worcestershire Regiment (43rd (Wessex) Infantry Division) opgesteld. Over het algemeen was het Duitse verzet tijdens de eerste Britse aanvallen op 18 november 1944 sporadisch en licht, veel Duitse soldaten in de frontlinies gaven zich snel over. Dit kwam mede door de zware artilleriebeschieting dat aan Operatie Clipper voorafging.

Ongeveer 250 Britse kanonnen van het Britse XXX Corps openden om 11.00 uur het vuur voor een 12 minuten durend artillerievuur, waarvan een groot deel bestemd was voor het kleine dorpje Bauchem, direct ten westen van Geilenkirchen. Deze foto illustreert ook goed de verkeersopstopping die de 5th Duke of Cornwall’s Light Infantry hinderde tijdens de aanval op Hochheid. De twee huizen aan de Püttstrasse staan ​​er na 77 jaar nog steeds onveranderd, tegenwoordig zijn het de laatste huizen in Gillrath. Het was moeilijk om de juiste hoek te krijgen voor deze toen en nu foto, dus ze komen niet precies overeen.

In de ochtend van 19 november 1944 begon de Amerikaanse 84th Infantry Division aan de derde fase van Operatie Clipper. Tijdens deze fase zou het Amerikaanse 333e Regiment een frontale aanval uitvoeren op de Duitse stad Geilenkirchen. Het plan was om twee compagnieën langs de rivier de Wurm te sturen, waarbij het A Squadron van de Sherwood Rangers tankondersteuning zou bieden. De twee comapgnies rukten allebei tegelijkertijd op, maar de communicatie werd onmiddellijk verbroken vanwege de defecte radio’s waardoor de beide compagnies aan hun lot aangewezen waren.

De A-Company moest door mijnenvelden, loopgraven en prikkeldraadversperringen oprukken tot ze om 09:00 uur de eerste huizen van de bebouwde kom van Geilenkirchen bereikten. Vanaf dat moment raakten de Amerikaanse soldaten verwikkeld in huis-aan-huisgevechten en werd bijna elk huis als een fort verdedigd. Het kostte de A-compagnie een uur om de eerste twee huizen te zuiveren.

De compagnie vorderde langzaam over de hoofdweg en op een methodische manier zuiverden de Britse tanks en infanterie elk huis en elke straat. Om 14.30 uur had de A-compagnie de Duitse stad gezuiverd. Deze toen en nu foto toont Amerikaanse soldaten van de A Company en Britse tanks van de Sherwood Rangers die op Duitse sluipschutters schieten in een gebouw aan de linkerkant. Het gebouw op de achtergrond is het St-Elisabeth-Krankenhaus.

Een van de belangrijkste doelen van de 43e Wessex Infantry Division tijdens Operatie Clipper en de aanval op Geilenkirchen was het dorp Bauchem. Voorafgaand aan de aanval was het dorp zwaar beschoten door 250 kanonnen van het Britse XXX Corps, waardoor het dorp in puin was veranderd. De 5th Dorsets kregen op 18 november 1944 rond 15.30 uur het bevel om de aanval in de zuidoostelijke richting van Bauchem uit te voeren. Het Duitse verzet werd snel neergeslagen, het zware artilleriebombardement had de Duitsers gedemoraliseerd en ze gaven zich gemakkelijk over. Deze toen en nu foto laat zien hoe Britse soldaten van de 5th Dorsest het zwaar verwoeste dorp Bauchem zuiveren. De huizen staan er nog steeds en als u goed kijkt kunt u zien waar de gevechtsschade is hersteld.

Op 21 november 1944 had de Amerikaanse 84th Infantry Division Prümmern, Geilenkirchen en Süggerath veroverd, maar de strijd was nog niet voorbij. De einddoelen van de vierde dag van Operatie Clipper waren Müllendorf, Würm en Beeck. Deze dorpen lagen midden in de sterke sector van de Siegfriedlinie. Het hele gebied was omringd door bunkers, mijnenvelden, loopgraven en geschutsopstellingen. Deze dorpen blokkeerden nu de opmars route naar de Roer en moesten worden ingenomen. De aanval op de drie dorpen begon in de stromende regen, waarbij het 333e Infanterie Regiment een frontale aanval lanceerde vanuit Süggerath op Müllendorf en Würm, en het 334e Regiment een andere frontale aanval, vanuit Prümmern op Beeck.

Het werd een nachtmerrie voor de Amerikaanse bataljons, door de zware Duitse tegenstand werd slechts een paar honderd meter terrein gewonnen. Geen van de dorpen kon ingenomen worden waardoor operatie Clipper volledig was vastgelopen in de regen en modder van de Duitse winter. De 84th Division bleef nog vier weken doorgaan met de aanvallen op de drie dorpen. Op 29 november 1944 werd de aanval hervat, ditmaal op Lindern, het dorp achter Beeck, om het doel van de achterzijde te kunnen aanvallen. Beeck werd de volgende dag ingenomen maar Müllendorf en Würm vielen pas op 18 december 1944 – een volle maand na het begin van operatie Clipper. Op de onderstaande toen en nu foto is een Sherman tank te zien van de 4th/7th Dragoons in Gillrath. De tanks kwamen tijdens operatie Clipper vaak vast te zitten in de modder, hierdoor was tankondersteuning niet altijd mogelijk.

Bronnen:
– Toen en Nu ’40 – ’45, De slag om Geilenkirchen door Karel Margry
– The Assault on Germany: The Battle for Geilenkirchen door Ken Ford

'April wordt herinnerd als de maand van de bevrijding van Nederland, 'the Sweetest Spring'. Maar april was ook de wreedste maand, ondanks dat de oorlog bijna was gewonnen bleven de bittere gevechten doorgaan.'

De ‘sweetest of springs’
Begin april 1945 begon het Eerste Canadese Leger met de bevrijding van de noordoostelijke delen van Nederland. Vaak geholpen door informatie van Nederlandse verzetsstrijders rukten Canadese troepen snel op, bevrijden dorpen, kanalen en landbouwgrond terwijl ze meedogenloos oprukten. Het was echter nog steeds een uitdagende en stressvolle taak voor de Canadese troepen omdat het Duitse gedrag onvoorspelbaar bleef. Soms boden vijandelijke troepen hevig verzet en andere keren trokken ze zich terug zonder dat er een schot werd gelost. Dankzij de moed en de grote offers van zoveel Canadese militairen en andere geallieerde troepen gaven de vijandelijke troepen in Nederland zich over op 5 mei 1945.

De gevechten in Nederland waren vaak bitter, maar uiteindelijk wisten Canadese militairen het Nederlandse volk te bevrijden en de Tweede Wereldoorlog in Europa te beëindigen. Deze grote overwinning had echter een verschrikkelijke prijs. Meer dan 7.600 Canadese militairen sneuvelden en zijn ver van hun familie en dierbaren begraven. Wij hebben een unieke toen en nu foto collectie samengesteld van de bevrijding van Oost- en Noord-Nederland.

Toen en nu foto van Canadese soldaten van het Le Régiment de Maisonneuve die door Terborg trekken op 1 april 1945. Het Eerste Canadese Leger moest in april 1945 de bevoorradingsroute naar het noorden door Arnhem openen, om vervolgens het noordoostelijke deel van het land te zuiveren, de kuststrook van Duitsland oostwaarts tot aan de Elbe en uiteindelijk westelijk Nederland.

Indrukwekkende toen en nu foto van het gebied rond de brug over het kanaal aan de Deventerweg in Zutphen. Op de foto is te zien hoe Canadese soldaten van het Le Régiment de la Chaudière op 7/8 april 1945 het kanaal ‘De Grote Gracht’ oversteken richting het centrum van Zutphen. De vijandelijke verdedigingswerken in Zutphen waren goed voorbereid met opgeblazen bruggen en anti-tank obstakels die de wegen blokkeerden en de Canadezen dwongen tot een reeks moeilijke straatgevechten. Tijdens de strijd om de stad Zutphen sneuvelden er 17 Canadese militairen. De huidige brug heeft de naam ‘Canadian bridge’ gekregen, als herinnering aan de zware gevechten die hier in april 1945 plaatsvonden.

Toen en nu foto van Canadese soldaten van het Canadian Scottish Regiment die huizen doorzoeken aan de Welle in Deventer op 10 april 1945. Tijdens de gevechten om het centrum van Deventer sneuvelden 5 militairen. De War Diary van de Canadian Scottish geeft een interessant commentaar op de rol van het Nederlandse verzet in Deventer:

Het zou onmogelijk zijn geweest om de stad Deventer zo succesvol in te nemen en vast te houden zonder de uitstekende samenwerking van de Nederlandse ondergrondse Beweging (De N.B.S.)

Mooie toen en nu foto van de kruising Dorpsstraat en Larenseweg in Holten. Op 8 april 1945 rukten de Canadezen op vanuit Holterbroek, dwars door de weilanden naar het noorden van Holten. Onderweg boden de Duitsers hevig verzet, waardoor in Neerdorp enkele soldaten van het Le Régiment de Maisonneuve sneuvelden. Na de inzet van Wasp Universal Carriers (vlammenwerpers) werden de Duitse stellingen ingenomen en kon Holten worden bevrijd.

Toen en nu foto van de Dorpsstraat in Holten. Deze foto is vermoedelijk gemaakt tijdens de bevrijding op 8 april 1945. Na de inzet van Wasp Universal Carriers (vlammenwerpers) tijdens het felle Duitse verzet bij Neerdorp konden de Canadese soldaten van Le Régiment de Maisonneuve Holten binnentrekken. Holten staat ook bekend om de Canadian War Cemetery waar 1.394 Canadese soldaten hun laatste rustplaats hebben gevonden. Tijdens uw bezoek aan het naastgelegen Informatiecentrum krijgt u inzicht in de geschiedenis van de begraafplaats en de bevrijding van Noord- en Oost-Nederland.

Toen en nu foto van Canadese tanks van het Fort Garry Horse in de Grotestraat in Rijssen. Op 9 april 1945 werd het A – Squadron van het Fort Garry Horse regiment onder bevel van majoor N.R. Rushfort door de lokale weerstand geïnformeerd over de Duitse plannen rond Rijssen en Nijverdal, de Duitse troepen trokken zich allemaal terug. Dit was voor de majoor het teken om Nijverdal niet te beschieten en snel door te stoten richting Rijssen. Samen met Le Régiment de Maisonneuve werd Rijssen bevrijd zonder Duits verzet.

Toen en nu foto van Canadese soldaten van de 3rd Canadian Infantry Division aan de Eekwal in Zwolle. De Canadezen dachten dat Zwolle zwaar verdedigd werd door de Duitsers. Uit een moedige verkenning door de Frans-Canadese soldaat Leo Major bleek dat de Duitsers zich in de nacht van 13 op 14 april 1945 hadden teruggetrokken. De volgende dag trok het Régiment de la Chaudière de stad binnen.

Toen en nu foto van Nederlandse burgers op een WASP Universal vlammenwerper Carrier van het 7th Reconnaissance Regiment (17th Duke of York’s Royal Canadian Hussars), 3rd Canadian Infantry Division in de Diezerstraat in Zwolle. Gelukkig ontsnapte Zwolle aan zware beschietingen. De Canadezen hadden veel tegenstand verwacht, maar de Duitsers hadden zich in de nacht van 13 op 14 april 1945 teruggetrokken. Op 14 april 1945 kon het Le Régiment de la Chaudière de stad Zwolle binnentrekken.

Toen en nu foto van een 6-pounder antitankkanon van de 49th (West Riding) Infantry Division opgesteld in een winkel aan het Willemsplein in Arnhem. Deze foto is genomen tijdens operatie Operatie Anger en de bevrijding van Arnhem op 14 april 1945. Deze operatie begon op 12 april 1945 en verliep volgens plan, toen de drie infanteriebrigades van de 49th Division door de stad trokken. Straat voor straat moest worden gezuiverd, waarbij de Canadese en Britse tanks vaak op elke straathoek stopten en links en rechts op de huizen vuurden met hun 75 mm kanonnen. Binnen vier dagen was Arnhem volledig onder geallieerde controle.

Toen en nu foto gemaakt op de Utrechtsestraat in Arnhem van Britse soldaten van de 49th (West Riding) Infantry Division tijdens operatie Quick Anger op 13 april 1945. Tijdens de slag vonden er veel huis-aan-huis gevechten plaats, maar bij het vallen van de avond op 14 april was Arnhem helemaal in geallieerde handen. Vijf dagen later merkte een officier op:

Deze stad is een van de meest treurige bezienswaardigheden die ik in deze oorlog heb gezien, want hoewel de vernietiging verre van totaal is, werd elk gebouw in zekere mate vernield. Er zijn weinig bombardementen geweest en in de meeste gebieden zijn er niet veel beschietingen geweest, maar de hele stad lijkt getekend te zijn door handvuurwapens. In het grootste gedeelte van de stad zijn geen burgers aanwezig en de deuren van veel huizen staan open. Hierdoor is het een spookstad, merkwaardig zielig en verontrustend

Indrukwekkende toen en nu foto van Britse soldaten van de 49th (West Riding) Infantry Division en Duitse krijgsgevangenen tijdens operatie Quick Anger op 13 april 1945. Tijdens de ’tweede slag om Arnhem’ kreeg de 49th Division steun van de Churchill tanks van de 79th British Armoured Division en 5th Canadian Armoured Division.

Toen en nu foto gemaakt op 15 april 1945 tijdens de bevrijding in Leeuwarden. De Canadese soldaten van de Stormont, Dundas en Glengarry Highlanders uit Canada worden door de bevolking van Leeuwarden enthausiast onthaald. De stad Leeuwarden kon worden bevrijd zonder enig Duits verzet.

Toen en nu foto van Sherman tanks van het Fort Garry Horse regiment tijdens de slag om Groningen op 15 april 1945. Dit regiment verloor vier tanks in de gevechten die vier dagen duurden, de 2nd Canadian Division betaalde een hoge prijs met 43 gesneuvelden en nog eens 166 gewonden.

Verbazingwekkende toen en nu foto van Canadese soldaten van het regiment Les Fusiliers Mont Royal tijdens de gevechten om de stad Groningen in Nederland op 15 april 1945. Let op het straatnaambord, het is na 77 jaar nog steeds hetzelfde!

Toen en nu foto van Duitse gevangenen op het treinstation van Delfzijl op 2 mei 1945. Tijdens de gevechten om de Delfzijl-Pocket zou het Cape Breton Highlanders regiment, samen met tanks van de 8th New Brunswick Hussars, via de Uitwierderweg oprukken om het station te veroveren. Eerst moest de Duitse kustbatterij Delfzijl met 10,5 cm kanonnen worden veroverd. Na hevige gevechten bereikten de Canadezen op 1 mei 1945 de batterij en konden ze de kanonnen uitschakelen. Hierna werd de aanval ingezet op het station van Delfzijl, dat ze kort daarna konden veroveren. De Cape Breton Highlanders maakten honderden Duitse soldaten krijgsgevangenen. Veel Duitsers kwamen met witte vlaggen uit de huizen rond het station tevoorschijn. De “8th New Brunswick Hussars” verloor twee tanks bij de aanval op het station. Dit was de laatste operatie van de oorlog voor beide regimenten.

Bron: Groningen archieven en foto upgrade door Cape Breton Military History Collections.

Toen en nu foto van Duitse krijgsgevangenen in de Oude Schans na de bevrijding van Delfzijl op 2 mei 1945. Tijdens de hevige gevechten om Delfzijl nam het regiment Cape Breton Highlanders 1.520 Duitsers gevangen, iets meer dan 35% van het totaal voor de gehele divisie. Luitenant-kolonel Somerville over de slag om Delfzijl: Onze laatste operatie, hoewel van korte duur, namelijk 48 uur, bleek zeer succesvol. Dit ondanks onze verliezen, 19 doden en 54 gewonden (de meerderheid van D-Company). De grond waarover we opereerden bood praktisch geen dekking, waardoor het grootste deel van de operatie ’s nachts moest worden uitgevoerd. Daarnaast was Delfzijl vol met Nederlandse vrouwen en kinderen, waardoor het volledige gebruik van artillerie werd belemmerd.

Bron: Groningen archieven en foto upgrade door Cape Breton Military History Collections.

Eind april 1945 onderhandelden de geallieerden met de Duitsers over het regelen van voedseltransporten voor de hongersnood in het westen van Nederland. Op 30 april 1945 sluiten zij het Akkoord van Achterveld. De Canadezen noemen deze operatie Faust. Tijdens operatie Faust rijden ongeveer 200 Britse en Canadese vrachtwagens van voedselopslagplaatsen in Ede en Nijmegen naar het westen. Negen dagen lang vervoerde operatie Faust dagelijks 1200 ton voedsel naar het bezette westelijke gebied. Deze foto is gemaakt op 2 mei 1945 in Wageningen.

Op 2 mei 1945 had de Canadese luitenant-generaal Foulkes het beschadigde Hotel de Wereld in Wageningen uitgekozen voor het voorlezen van de Orders aan Duitse Commandanten over Overgave ter uitvoering van het Document of Surrender. In de ochtend van 5 mei werd de Duitse commandant in Nederland, Generaloberst J. Blaskowitz, naar Wageningen ontboden. Op deze foto is te zien hoe de Duitse luitenant-generaal Reichelt om 11:00 uur arriveert bij Hotel de Wereld in een VW-Kübelwagen. Dit eerste contact werd bijgewoond door de Canadese stafchef generaal-majoor Kitching en een tolk. Het gesprek was kort. Reichelt kreeg van een ontevreden Foulkes het bevel om diezelfde dag om 16.00 uur terug te keren met Generaloberst Blaskowitz. Dezelfde middag ontmoetten beide partijen elkaar weer in de gemeenschappelijke ruimte van het hotel. Generaloberst Blaskowitz, op bevel van Generalfeldmarschall Keitel en zijn legergroepscommandant Ernst Busch, erkende het document van overgave en stemde in met de lezing door Foulkes van de orders aan Duitse commandanten over overgave. Hierna ondertekende hij om 16.30 uur “onmiddellijk en zonder commentaar” de orders die veel gedetailleerde militaire informatie verschaften. De ondertekening van het definitieve ‘capitulatie document’ – gedateerd ‘5 mei 1945’ – vond de volgende dag om 16.30 uur plaats in de aula van de landbouwschool direct naast Hotel de Wereld.

Bekijk ook onze documentaire “The Men of Maple Leaf”