VIDEO: Stoffelijke resten van een Amerikaanse piloot na 70 jaar gevonden bij een boom
De familie van de Amerikaanse piloot William J. Gray Jr, die tijdens een missie in Duitsland op 16 april 1945 is neergestort en is gesneuveld, moest vrede hebben met het feit dat zijn lichaam na de oorlog nooit is gevonden. Maar 70 jaar later ontdekken onderzoekers William J. Gray Jr’s zijn overblijfselen in de wortels van een boom in Lindau, een klein dorpje aan de zuidoostelijke grens van Duitsland, meldt het nieuwsstation Fox
US 1st Lt. William J. Gray Jr.
Gray op de foto bij zijn vliegtuig.
De botten zijn woensdag overgebracht naar Seattle in Washington, waar de eerste luitenant naast zijn beste vriend Jim Louvier is begraven. Jim keerde na de oorlog terug en vervulde de belofte om voor de familie van Gray te zorgen.
Gray en Jim waren de beste vrienden en namen samen dienst bij de Amerikaanse Luchtmacht en beloofden elkaar om het gezin van elkaar te verzorgen als één van hun niet zou terugkeren. William, die al meer dan 68 missies had gevlogen, voerde op 16 april 1945 een bombardement in Duitsland uit waarbij hij een boom raakte en neerstortte.
Gray zijn beste vriend Jim Louvier.
Zijn familieleden rouwden om zijn dood en koesterden de brieven die hij tijdens de oorlog naar huis schreef. Zijn lichaam werd na de oorlog nooit gevonden. Maar onderzoekers in Lindau stuitten bij toeval op de botten van Gray, na DNA onderzoek konden de autoriteiten het DNA koppelen aan de zussen van Gray. De neef van Gray werd erg emotioneel toen hij aan de televisiezender FOX vertelde dat de boom over de overblijfselen van Gray groeide en hierdoor gemarkeerd en zelfs beschermd werd.
Zijn vader, Jim Louvier, keerde na de oorlog terug naar Washington en trouwde met de jongere zus van Gray. Hij overleed op 89-jarige leeftijd. Louvier werd gecremeerd, maar de familie kon nooit beslissen wat zij met het as zouden doen, tot de vondst van de botten van Gray. Nadat de overblijfselen van Gray naar Washington waren overgebracht, kreeg Gray naast zijn beste vriend Jim een militaire begrafenis op de Tahoma National Cemetery. De familieleden veegden hun tranen weg nadat ze eindelijk duidelijkheid hadden over het lichaam van Gray. “Ik denk dat ze samen in de hemel een toost uitbrengen op hun hereniging”, verteld Louvier.
Source: FOX NEWS
Ook de rantsoenen droegen bij tot het gevoel dat de divisie zich eerder bevond in een film over de Eerste Wereldoorlog dan in een echte veldslag in 1944. De Britse rantsoenen die de divisie kregen waren volgens veel para’s verschrikkelijk. De Amerikanen hadden vooral een hekel aan het vlees in blik en de machtige Yorkshire pudding, maar waren ook niet dol op de ossenstaartsoep, die omschreven werd als ‘vet waarin botten dreven.’ De meeste Airbornes gooiden alle artikelen uit het pakket in een grote pan, deden er wat groenten bij die ze te pakken konden krijgen en maakten een soort stoofschotel. Net als in de Franse dorpen aan beide zijden van het westelijke front in de Eerste Wereldoorlog was de burgerbevolking van het ‘eiland’ geëvacueerd. Omdat het een statisch front was deed het nog het meest aan de Eerste Wereldoorlog denken.
De zes vwo’ers zijn onder de indruk geraakt van ‘Jock’, zoals John McStay kortweg wordt genoemd. Ze spreken van een ‘superaardige man’. “Hij heeft veel voor anderen over. We denken ook dat hij speciaal voor ons heeft geleerd hoe hij moet mailen”, antwoordt Noa Sand, een van de zes vwo-leerlingen, op de vraag wat voor een man Jock is. “We mailden om de vier dagen en weer een paar dagen later kregen wij antwoord van hem. We mochten alles over hem weten en hij zei dat we vooral niet moesten schromen om iets te vragen. Het was gelijk ook heel informeel. Hij vond het ook heel leuk om mee te werken. Zelf gaf hij in Canada ook altijd lezingen op scholen over zijn tijd in de Tweede Wereldoorlog. Erover praten hielp hem ook zijn oorlogservaringen te verwerken.”
